Modus operandi

Getuigenis

Welke technieken gebruiken tienerpooiers volgens jou om jongeren te rekruteren en hun vertrouwen te winnen? Hoe komt het dat ze bepaalde jongeren uitkiezen?

Noteer jouw antwoord in het kader hieronder en vergelijk daarna met de info verderop.

Missing piece

Tienerpooiers passen hun werkwijze aan het profiel van het slachtoffer aan. Dit onderstreept eens te meer dat tienerpooiers hun slachtoffers niet willekeurig vinden, maar zich bewust richten op bepaalde profielen, door middel van hawking.

Het hawkingproces bestaat uit het zich richten op een specifieke doelgroep, het omcirkelen, omsingelen en, zodra binnen deze groep een potentieel slachtoffer wordt opgemerkt, het op volle snelheid groomen* om het slachtoffer in kwestie te isoleren van haar bestaande netwerken (vrienden, familie).

Het hawkingproces wordt wel eens vergeleken met een dier dat jacht maakt op haar prooi omdat ze enerzijds door hun groep, meer zijn dan de som van hun individuele leden. Denk maar aan hyena’s die in groep zelfs in staat zijn om een volwassen zebra te doden. Anderzijds omdat het hawkingproces schijnbaar onopgemerkt en razendsnel zich kan voordoen. Denk maar aan een roofvogel die vanuit de lucht boven zijn prooi cirkelt en dan plots in volle vaart naar beneden duikt.

Afhankelijk van wat de uitgekozen slachtoffers missen in het leven en de kwetsbaarheid dat dit met zich meebrengt, doen de tienerpooiers er alles aan om die gaten in hun leven op te vullen. Zo worden bepaalde tactieken eerder op het ene, dan wel op een ander profiel van slachtoffer toegepast.

Die ‘gaten in hun leven’ kan je als volgt zien: een volledige cirkel verwijst naar iemand met een stabiele persoonlijke ontwikkeling. Jongeren die (potentieel) slachtoffer zijn van een tienerpooier hebben een zogenaamd ‘missing piece’: een stuk in hun persoonlijke ontwikkeling dat ze missen. Het is dat stuk dat de tienerpooier op een destructieve manier zal trachten te vervullen.

Werkwijze in vier fasen

Elke tienerpooier heeft een eigen methode, maar ze volgen doorgaans allemaal deze vier fasen:

Let op: Het beeld dat tienerpooiers minderjarige meisjes alleen in de val kunnen lokken door een emotionele binding aan te gaan waarbij genegenheid, aandacht en geschenken, centraal staan, mag niet overschat worden. Dit is slechts één van de technieken die tienerpooiers gebruiken, maar is dus zeker niet altijd het geval.

De tienerpooiers zijn gewiekst, spelen in op de slachtoffers en gebruiken dwang om de meisjes uiteindelijk aan hen te laten hechten. Vanuit die ‘band’ misbruiken ze de meisjes om hen seksueel uit te buiten. Zo wordt vaak misbruik gebruikt van de problematiek van jongeren die (herhaaldeling) weglopen, waardoor tienerpooiers erin slagen een lucratieve ‘business’ op te zetten: ze richten zich op jonge meisjes die herhaaldelijk weglopen uit voorzieningen en die een ander leven wensen en concrete uitwegen zoeken. Naast het gebruik van tactieken om hen emotioneel aan hen te binden, bieden de pooiers aan hun slachtoffers niet zelden onderdak; met andere woorden, de pooiers bieden een context aan van waaruit zogezegd een nieuw leven kan worden geleid. De emotionele binding gaat vooral over het bieden van structuur, of het nu gaat om het bieden van een (sterker) gevoel van veiligheid, onderdak, voedsel, (kleine) hoeveelheden geld of drugs. Die binding draait dan om het idee dat er een veilige schuilplaats is, dat het nieuwe leven ten volle kan worden geleefd, en dat er volledige vrijheid is om vrienden te zoeken en nieuwe omgevingen te verkennen. Zo palmen tienerpooiers hun slachtoffers in en isoleren ze hen van hun context.

Daarna gebruiken tienerpooiers dit fundament om slachtoffers uit te buiten. Daarbij gaat het niet alleen om seksuele uitbuiting, maar worden slachtoffers ook betrokken bij andere criminele activiteiten, zoals drugs en wapens vervoeren of verhandelen.

Bovendien beginnen sommige slachtoffers na een tijdje ook zelf andere jongeren te ronselen. Zo worden de jongeren zelf ook medeplichtig, ze fungeren als doorgeefluik en tussenpersoon, ze zijn een schakel in de keten maar moeten daarentegen zelf minder verkrachtingen ondergaan. Hoewel deze slachtoffers dus zelf strafbare feiten plegen door andere te ronselen, doen ze dit om zelf te kunnen ontsnappen aan de seksuele uitbuiting in de prostitutie. Om andere meisjes proberen te werven, spelen ze verschillende kaarten uit: ze beweren iemand te kennen die hen beter kan laten voelen, die hen uit het slop kan halen. Ze versterken de empathie door de andere minderjarigen ervan te overtuigen dat zij zelf ook in deze situatie gezeten hebben en dat zij hun gevoelens begrijpen.

De rol van internet

Het internet vervult voor de tienerpooiers een niet te onderschatten rol in het proces van de seksuele uitbuiting in de prostitutie. Het internet heeft in dit geval drie functies: